Gastrik mukozal kalsinozis; klinik olarak gastrik kanser, böbrek yetmezliği ve organ transplantasyonu yapılan hastalarda bildirilmektedir. Kronik böbrek yetmezliği hastalarında etyopatogenezde kalsiyum-fosfor dengesi bozukluğu yanısıra hastaların bir kısmında kullanılan, alüminyum içeren antiasitler ve sükralfat tedavisine bağlı geliştiğini ileri süren çalışmalar vardır. Ayrıca bazı çalışmalarda, distrofik kalsifıkasyon ve cinsiyete bağlı hormonal etkinin de rolü olduğu belirtilmiştir. Biz çalışmamızda; kronik böbrek yetmezlikli hastalarda gastrik kalsifikasyonun etyopatogenezini araştırmayı, izlenen gastrik mukozal kalsinozisin epidemiyolojiközelliklerini ortaya çıkarmayı ve ileri sürülen görüşlerin geçerliliğini daha büyük hasta sayısı ile araştırmayı hedefledik. Çalışmaya 1994-2001 tarihleri arasında Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi Ankara Hastanesi Gastroenteroloji Bilim Dalında üst gastrointestinal sistem endoskopisi yapılan ve biyopsi alınan kronik böbrek yetmezlikli 326 olgu dahil edilmiştir. Kalsifikasyon içeren kırk beş olgu çalışma grubunu, kalsifikasyon içermeyen iki yüz seksen bir hasta ise kontrol grubunu oluşturmuştur. Preparatlar; endoskopik biyopsi sayısı, endoskopik biyopsi alınan mide mukozası lokalizasyonu-sayısı ile inflamatuvar aktivite, mukozal atrofi, intestinal metaplazi, helikobakter pilori, lenfoid agregat varlığı, amiloid birikimi ve gastrit tipi açısından ışık mikroskopik düzeyde değerlendirilmiştir. Endoskopik biyopsilerde kalsifikasyon saptanan olguların, kaç adet endoskopik biyopsisinde kalsifikasyon bulunduğu ve bu biyopsilerin alındığı mide lokalizasyonları belirlenmiştir. Depolanma, yoğunluğu ve yaygınlığına göre hafif, orta ve şiddetli olmak üzere üç gruba ayrılmıştır. Ayrıca birikim paterni açısından olgulaı nodüler, granüler ve mikst olarak değerlendirilmiştir.Bunun dışında hastaların dosyalan yaş, cinsiyet, kronik böbrek yetmezliği etyolojisi. kronik böbrek yetmezliği süresi, diyaliz tipi, kalsiyum-fosfor değerleri, kalsiyum-fosfor çarpımı, parathormon seviyesi açısından değerlendirilmiş, üst gastrointestinal sistem endoskopi yapılma nedenleri ve kullandıktan ilaçlar arasında alüminyum içeren antiasit veya sükralfat içeren preparat bulunup bulunmadığı kaydedilmiştir. Sonuçlar istatistiksel olarak değerlendirilmiştir. SONUÇLAR Gastrik kalsifîkasyon izlenen grupta diğer gruba oranla korpus mukozasından daha fazla sayıda, antrum mukozasından ise daha az sayıda biyopsi alındığı ve biyopsi lokalizasyonları açısından İki grup arasında anlamlı fark olduğu saptanmıştır. Bu bulgu net olarak tarif edilmese de birikimin endoskopik olarak hissedilebildiği ve biyopsinin bu lokalizasyonlardan alındığını düşündürmüştür. Özellikle orta şiddette mukozal atrofî, kalsifîkasyon izlenen grupta diğer gruba oranla belirgin olarak az izlenmiş olup iki grup arasında atrofi şiddeti açısından anlamlı fark görülmüştür. Parathormon düzeyinin çalışma grubunda kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı düşük olması, tek değer çalışmaya alınmakla beraber kalsifîkasyon etyopatogenezinde kalsiyum, fosfor dengesinin önemli olduğunu desteklemektedir. Çalışma ve kontrol grubunda, diğer parametreler açısından anlamlı farklılık saptanmamıştır.Bizim çalışmamızın sonuçları, kronik böbrek yetmezlikti hastalarda gelişen gastrik mukozal kalsinozis etyopatogenezinde metastatik kalsifikasyonun en geçerli teori olduğunu desteklemektedir. Çalışmamızda distrofik kalsifikasyonun, alüminyum içeren antiasit kullanımının ve cinsiyete bağlı hormonal etki gibi faktörlerin gastrik mukozal kalsinozis etyopatogenezinde rolü olmadığı görülmüştür. Ancak diğer çalışmalarda öne sürülen bu faktörler geniş serilerle ve farklı hasta gruplarında araştırılması gereken noktalardır.