Özet: Obstetrik anestezi uygulamasında, minimal fetal etkiye sahip, aynı zamanda annede yeterli derinlikte anestezi sağlayacak yöntem ve ilaç seçimi önemlidir. Bu nedenle, hızlı indüksiyon ve derlenme sağlayan, postoperatif yan etki insidansı düşük, kısa etki süreli ilaçlar tercih edilmektedir. Propofol bu özelliklere sahip olması nedeniyle; obstetrik anestezide kullanımı giderek artan potent bir intravenöz anestezik olmakla birlikte, umbilikal kord üzerine ve dolayısıyla fetüs üzerine olan etkilerini inceleyen in vivo ve in vitro çalışmaların sayısı kısıtlıdır. Sağlıklı bir fetüs ve neonatal gelişimde ilaçların umbilikal kord üzerine olan etkilerinin belirlenmesi önemli bir faktör olduğundan; bu çalışmada propofolün izole insan umbilikal arter ve ven düz kası üzerine olan direkt etkisinin belirlenmesi amaçlandı. Sistemik hastalığı ve ilaç kullanım öyküsü olmayan, normal vajinal doğum yapan 24 gebe kadından doğumdan hemen sonra alınan umbilikal kordlar çalışmaya dahil edildi. Umbilikal kordlar Krebs-Ringer-Bikarbonat solüsyonu içerisine konularak laboratuvara getirildi. Arter ve ven segmentleri etraflarındaki Wharton jelinden sıyrılarak 2-3 mm'lik halkalar halinde kesildi ve izole organ banyosuna yerleştirildi. Organ banyosunda arter için 4 g, ven için 2 g gerimde 4 saatlik bir ön gerim periyodundan sonra arter ve ven segmentleri 60 mM KCI ile prekontrakte edildi. İki kez aynı dozda uygulanan KCI ile prekontraksiyona cevap veren segmentlerde deney protokolü uygulandı. Deneyin l .aşamasında; KCI ile kontrakte edilen arter ve ven segmentlerinde kontraksiyon sabit bir platoya ulaştığında, ortama artan dozlarda propofol ilave edildi ve umbilikal kord segmentlerinin propofolün artan dozlarına cevabı izlendi. Deneyin 2. aşamasında; arter ve ven segmentlerinde propofolün etki mekanizmasını belirlemek amacıyla, düşük konsantrasyonda nonspesifik, yüksek konsantrasyonda Ca++ aracılı K+ kanal inhibitörü olan tetraetilamonyum (TEA), iki farklı konsantrasyonda (l O"3 ve KT'M) ortama ilave edilerek; arter ve ven segmentlerinin propofolün artan dozlarına cevaplılığı TEA varlığında tekrarlandı. İlk aşamada her iki damar segmentinde propofolün düşük dozlarına hafif bir kasılma cevabı alındı, ancak istatistiksel anlamlılık saptanmadı. 10 dozda her iki damar segmentinde de anlamlı gevşeme cevabı gözlendi. Gevşeme cevabı açısından segmetler arasında fark yoktu İkinci aşamada; ortama TEA eklendiğinde, arter ve ven segmentlerinin bazal tonus durumlarına göre, yüksek dozda TEA varlığında daha fazla olmak üzere kasılma cevabı verdikleri gözlendi. Her iki dozda TEA varlığında, arter ve ven segmentlerinin propofolün düşük dozlarına verdikleri kasılma cevabında artış görüldü. Bu artış, yüksek doz TEA varlığında düşük doz TEA varlığında gözlenen kasılma cevabına göre anlamlı olarak fazla bulundu. Umbilikal arter ve ven segmentlerinin, her iki TEA dozunda, propofole gevşeme cevabı verdikleri gözlendi. Yüksek doz TEA varlığında görülen gevşeme cevabında, kontrol grubu ve düşük doz varlığında gözlenen cevaba göre anlamlı azalma saptandı. Düşük doz TEA varlığında görülen gevşeme cevabı, sadece kontrol grubuna göre azalma gösterdi.Umbilikal arterin E değeri, kontrol grubundan sadece düşük doz TEA varlığında istatistiksel farklılık gösterirken; yüksek doz TEA varlığında ise kontrol grubu ve düşük doz TEA verilen gruptan anlamlı farklılık gösterdi. Umbilikal venin E değeri sadece kontrol grubundan belirgin olarak farklı bulundu. Umbilikal arterde propofolün ICso değeri yüksek doz TEA varlığında, kontrol grubu ve düşük doz TEA verilen gruptan anlamlı farklılık gösterdi İzole umbilikal kord segmentlerinin, propofolün kümülatif dozlarına gevşeme cevabı verdikleri ve TEA varlığında azalan bu gevşeme cevabının, aracılı kanalları yoluyla ortaya çıkabileceği sonucuna varıldı. Ca++ aracılı K+ kanallarının, umbilikal kordun bazal tonusunun oluşumunda rol alabileceği vurgulandı.