Özet: Kuru göz tedavisinin etkinliğini değerlendiren tanı yöntemleri ve semptomların kontrolü İçin kullanılan değişik palyatif metodlar ve değerlendiren tetkikler sınırlıdır. Bu çalışmada kuru göz hastalarında kollajen ve silikon tıkaçlarla gözyaşı drenajının engellenmesinin nükleer sintigrafık parametreler kullanılarak kantitatif ve kalitatif olarak değerlendirilmesi amaçlandı. Schirmer l, gözyaşı kırılma zamanı, floresein ve Rose Bengal testleriyle oküler yüzeyin boyanması hem tıkaç öncesi hem de tıkaç sonrası değerlendirildi. Kollajen geçici ve silikon kalıcı tıkaçların etkinliği tıkaç konulmadan önce ve tıkaç sonrasında değerlendirildi. Değerlendirme için gözyaşının göz yüzeyinde birikimi teknesyum 99m perteknetat'm gözde aktivite süresi kullanıldı. Nazolakrimal kanala geçen aktivitenin ne kadar geciktiği ve/veya engellendiği çizilen ilgi alanları ile gözleme dayalı ve bilgisayar programı ile ölçüldü. Elde edilen sonuçlar floresein temizlenme testiyle eşdeğer bir yol olabilecek kantitatif bir yöntem olarak değerlendirildi. Kullandığımız kollajen ve silikon tıkaçların gözyaşının lakrimal kanala drenajını engellediği ancak tam tıkamadığı bu çalışma ile gösterilmiştir. Hasta memnuniyeti ve az görülen komplikasyonları avantaj oluşturuyorken, kuru gözde tıkaç tedavisinin maliyeti ve tam oklüzyon yapmaması dezavantaj oluşturmaktadır.

Abstract: The diagnosis and the methods to evaluate the effectiveness of therapy for dry eye disease are challenging. There are multiple palliative methods used by patients to control their symptoms, and the potential limitations of the techniques available to evaluate therapeutic outcomes. This study was aimed to quantitatively and qualitatively evaluate the efficacy of occlusion of tear drainage by collagen and silicon plugs for dry-eye patients using nuclear scintigraphic parameters. Schirmer 1 test, tear break up time, staining of ocular surface with both florescein and Rose Bengal dyes were evaluated both before and after occlusion of punctae. The effectiveness of temporary collagen plugs and permanent silicone plugs were evaluated by nuclear dacryoscintigraphy using clearance of technesium 99m-pertecnetate on the ocular surface. Retention percentages were calculated both with observation and using a computer program. Dacryoscintigraphic method, that we used for staining tear accumulation on the ocular surface is similar to florescein clearance test in terms of quantitative measurement. In our study, occlusion of punctae using both types of plugs has blocked the drainage of tears to the nasolacrimal duct, however, complete occlusion has not been achieved. The patient compliance and a few side effects are advantages of this method. However, the cost of punctal plugs and incomplete occlusion of punctae may be the disadvantages of this therapy.